روشهای پیاده سازی نرم افزار
UML در جريان شكل گيري روشهاي تحليل سيستم و طراحي شيء گرا بوجود آمده است. تمامي اين روشها عبارت اند از تركيبي از يك زبان مدلسازي گرافيكي و فرآيندي كه مراحل توسعه نرم افزار را توصيف مي كند. بعد از بوجود آمدن UML شركتهاي ايجاد كننده آن دريافتند كه اگر چه مي توان بر سر زبان مدلسازي گرافيكي بوجود آمده به توافق برسند ولي نمي توانند يك فرآيند مشترك و جامع جهت فرآيند پياده سازي نرم افزار ايجاد كنند. در نتيجه UML به يك استاندارد تبديل شد در حاليكه هيچگونه استانداردي براي توصيف فرآيند پياده سازي نرم افزار شكل نگرفت.
موضوع اين وبلاگ UML مي باشد و من هم قصد داشتم بيشتر درمورد UML بنويسم. اما به نظر مي رسد كه تكنيكهاي مدلسازي بدون توصيف فرآيندي كه از اين تكنيكها استفاده خواهد كرد معنايي ندارد. روشي كه شما از UML استفاده خواهيد كرد به مقدار زيادي به فرآيندي بستگي دارد كه شما جهت پياده سازي نرم افزار خود استفاده مي كنيد.
بنابراين بهتر است ابتدا به فرآيندها و روشهاي پياده سازي نرم افزار بپردازيم. ولي بياد داشته باشيد كه ما در اين وبلاگ به جزئيات روشهاي پياده سازي نرم افزار نخواهيم پرداخت. سعي ما براين است در مورد هر كدام از روشهاي مطرح شده يك ديد كلي را مطرح و منابع كافي جهت مطالعات بيشتر را معرفي كنيم.
اغلب اوقات UML ، در رابطه با RUP يا Rational Unified Process مطرح مي شود. RUP در واقع يك فرآيند يا به عبارت ديگر يك چارچوب فرآيند توسعه نرم افزار مي باشد كه از UML استفاده مي كند. ولي بياد داشته باشيد كه مي توان UML را در روشهاي مختلف توسعه نرم افزار استفاده كرد و RUP تنها يكي از اين روشها مي باشد.
تحلیل سیستمهای نرم افزاری با استفاده از آخرین دستاوردها در حوزه مدلسازی نرم افزار