۳- ساخت (construction)

در این فاز محصول ساخته می شود. روش ساخت در این فاز از ترکیب دو مدل آبشاری و مارپیچی بوجود می آید. یعنی با استفاده از تعدادی تکرار محصول را می سازیم، که هر تکرار چیزی شبیه یک چرخه حیات کلاسیک یعنی آبشاری می باشد. تلاش ما بر این است که با هر چه کوتاه تر در نظر گرفتن مدت زمان تکرارها، از پیچیدگی مساله و سایر مشکلات موجود در روش آبشاری پرهیز کنیم.

در شکل زیر یک فرایند خصوصی سازی شده برای یک پروژه ساده ملاحظه می شود.

همانطور که در شکل فوق ملاظه می کنید، فاز ساخت از چند تکرار تشکیل شده است که در هر تکرار مراحل تحلیل، طراحی، کد و تست وجود دارند. در پایان هر تکرار یک نسخه از محصول بدست می آید که نسبت به نسخه قبلی کامل تر شده است. ضمناً در این خصوص سازی فرایند پیشنهاد شده است که در فاز تشریح، مدل مورد کاربردی مختصر، مدل مفهومی (با استفاده از کلاس دیاگرام)، و تعدادی پروتوتایپ (که بعداً توضیح خواهیم داد این پروتوتایپ ها به چه درد می خورند) بعنوان فراورده (Artifact)های این فاز تولید شوند.  در فاز ساخت، در بخش تحلیل هر تکرار یک مدل مورد کاربردی کامل ارائه می شود و همچنین سایر مدل هایی که در هر بخش پیشنهاد شده است، در شکل دیده می شود.

۴- انتقال (Transition)

آخرین فاز به انتقال محصول در میان مشتریان خواهد پرداخت. فعالیت های رایج در این فاز عبارتند از:

  • ارائه ی نسخه بتا برای تست محصول توسط کاربران
  • تست کارخانه (Factory testing)، یا اجرای موازی محصول تولید شده در کنار سیستمی که قرار است این محصول جایگزین آن شود
  • تبدیل داده های موجود در پایگته داده های موجود، وارد کردن آنها به پایگاه داده های جدید و غیره
  • آموزش کاربران جدید
  • بازاریابی، توزیع و فروش

 

منبع: Ariadne training; UML Applied